Maassluis zal zijn opgebouwde reserves hard nodig hebben om de financiële risico’s de baas te kunnen blijven. Onze huidige positie is niet bepaald rooskleurig. En dat brengt mij op het volgende.

Risico’s in kaart brengen is uitstekend, maar dan! Is het niet veel beter om risico’s te vermijden, echt aan risicomanagement te gaan doen.
Maar dat doen we toch!

Inderdaad, de risico’s worden keurig in kaart gebracht. En een ieder heeft de opdracht om een risico waar mogelijk te vermijden, te verzekeren of noodgedwongen te accepteren. Ik krijg echter nog al de indruk dan één en ander reactief gebeurd. Er zijn maandrapportages, er zijn kwartaalrapportages en dan kunnen we de cijfers goed en degelijk vergelijken met de oorspronkelijk uitgangspunten. Maar is dit niet meer dan achteraf konkluderen dat het goed of fout is gegaan.

Laat ik een simpel voorbeeld geven van de twee factoren die ook binnen de gemeente Maassluis een belangrijke rol spelen bij het vaststellen van een risico: Tijd en geld.

Voorbeeld:

Stel ik heb een week de tijd om iets in te leveren of op te leveren. Ben ik te laat dan kan het totale project een vertraging van een jaar oplopen. Kan een ernstige tijdsvertraging zijn of tot veel hogere kosten leiden. Het risico zit dus in de eerste week, stel de volle zeven dagen.

Wanneer dag 1 voorbij is en er niets ingeleverd is, is de kans dat het mis gaat reeds gegroeid.
Wanneer ook dag 2 voorbij is zonder oplevering, wordt de kans op het oplopen van een jaar vertraging steeds groter.
Etc, etc,

Met andere woorden: niet achteraf konstateren dat we het helaas niet hebben gehaald binnen 1 week, maar dagelijks monitoren en zien dat de risico’s toenemen en pro-actief maatregelen nemen.