Voorzitter, allereerst wil ik zowel de agenda-commissie als de griffie bedanken voor hun medewerking aan deze thema-avond. Zij hebben medewerking verleend aan ons verzoek een thema-avond te gebruiken om met elkaar na te denken en te spreken over de sociale samenhang en maatschappelijke deelname van onze burgers, onze bevolking. Om samen als raad een visie te ontwikkelen.

In het kader van onze kaderstellende taak als raad lijkt ons dat zeer nuttig.

Het is voor onze fractie een zeer belangrijk onderwerp. Vanuit onze christelijk-sociale visie is omzien naar elkaar een belangrijk gegeven. Wij hebben het hier over het hart van onze stad. Hoe gaan we met elkaar om, hoe zorgen we voor elkaar, wat maakt ons Maassluizer.

Lange tijd leken dit geen echt actuele onderwerpen. Maar de praktijk wijst uit dat je er altijd aandacht aan moet besteden.

De samenleving vergrijst en de samenstelling wordt meer en meer multi-cultureel. Het individualisme neemt toe en er vindt verharding van opvattingen plaats.

Het ontwikkelen van sociale samenhang wordt door velen de uitdaging voor de nabije toekomst genoemd.

Maassluis, mijn thuis aan de waterweg, de beginregel van het ons Maassluise volkslied.

We kunnen het ook anders zeggen: Hoe zorgen wij ervoor dat iedere burger van Maassluis zich ook echt hier thuis, happy, gelukkig voelt?

Daar is een visie voor nodig. En daarom deze thema-avond.

Sociale omgang

Ik wil beginnen met een uitspraak van onze ChristenUnie collega Mariëtte Hameeteman-Lock in het boek “Frisse lucht”.

 “De grondwaarden van de samenleving blijven levend als ze door iedereen worden beleefd en verdedigd. Dit is nog niet het geval. Een publiek debat blijft daarom noodzakelijk. Evenals een overheid die duidelijke grenzen stelt aan wat wel en wat niet kan.”

Je kunt pas een samenleving vormen wanneer er duidelijkheid is over de basisprincipes van de samenleving. En wanneer de vrijheid van meningsuiting bijvoorbeeld wordt vertaald als: “Ik mag iedereen uitschelden zoals ik dat wil” is het misschien zinvol om hierover met elkaar in gesprek te gaan.

Het lijkt ons goed om in Maassluis, dicht bij de burgers, discussies op te starten over onze basisprincipes, met name respect en tolerantie, zoals we die in Nederland kennen. Hierover te discussiëren met de grondwet als beginpunt en daarbij te komen tot gezamenlijk gedragen gedragsnormen.

Het is wenselijk kerken, moskeeën en maatschappelijke organisaties hierbij te betrekken. Deze gesprekken dienen op een toegankelijke wijze op buurtniveau te worden gevoerd.

Sociale samenhang

Wat onze gedachten en ideeën hierover zijn willen we duidelijk maken met twee voorbeelden:

1. Vorig jaar is er een rapport van Forum uitgekomen, dat is het instituut voor multiculturele ontwikkeling. Daarin wordt gesproken over spanningen tussen autochtone Nederlanders en nieuwe Nederlanders. Als algemene oorzaak voor deze spanningen wordt het elkaar niet kennen en de onbekendheid met elkaars cultuur aangegeven. Oftewel, weinig onderlinge verbondenheid. Om te zorgen voor meer verbondenheid wordt in de eerste plaats geadviseerd mensen met elkaar in contact te brengen

2. Een actueel voorbeeld is de burendag die door de koffiefabrikant Douwe Egberts komende zaterdag wordt georganiseerd. En daarmee heeft deze fabrikant goed gezien waar behoefte aan is in Nederland. Veel buurtbewoners missen onderling contact.

Echter, wie het rapport “Sociale cohesie en burgerschapsstijlen in Maassluis” heeft gelezen weet dat 30% van de Nederlandse bevolking een risicogroep vormt. Bij deze groep ontbreekt de intentie tot samenbinding met andere bevolkingsgroepen.

Toch, voor wat betreft de sociale samenhang, willen wij inzetten op bevordering van de onderlinge contacten.

Rol burger, organisaties en gemeente

Maatschappelijke ondersteuning

                   Maatschappelijke participatie

Een mooie nieuwe term voor een bestaand fenomeen.

Voor wat betreft de discussie rond de civil society is er niets nieuws onder de zon.
Dit concept werd al in de 18^e eeuw geïntroduceerd.

Vervolgens is er door diverse politieke en maatschappelijke stromingen nagedacht over welke rol burgers en samenlevingsverbanden in onze samenleving hebben.

En wat de rol van de overheid hierbij is.

Voor de ChristenUnie geldt dat onze maatschappij bestaat uit verschillende verbanden. Ieder verband heeft zijn eigen verantwoordelijkheid.

Het maatschappelijke middenveld bestaat uit maatschappelijke organisaties en particuliere initiatieven. Zoals kerken of religieuze gemeenschappen, buurthuizen, sportverenigingen, enz. 

Dit veld wordt ook wel de smeerolie van de samenleving genoemd.

Wij zijn van mening dat iedere groep in dit maatschappelijke middenveld, binnen de grenzen van de wet, aan het werk dient te gaan in onze samenleving.

In de huidige politiek wordt de samenleving teveel van bovenaf georganiseerd en gestuurd. Het risico is dan ook groot, en zo is dat ook veelvuldig gebeurd, dat de burger geen verantwoordelijkheid meer nam voor zijn eigen welzijn en dat van de ander. Dat is geen goede ontwikkeling geweest.

In het vormen van een civil society heeft de gemeente een stimulerende en faciliterende rol. Meer niet.

Wij vinden dat burgers en groepen burgers een grote verantwoordelijkheid hebben om voor elkaar op te komen en voor elkaar te zorgen.

Maar in de 21^e eeuw vraagt dit een andere aanpak dan in de 18^e eeuw. Vroeger waren onderlinge verbanden heel sterk. De omgang is nu losser en vaak van tijdelijke aard.

Een goed voorbeeld van het nemen van je verantwoordelijkheid in de moderne tijd is de opkomst van Stichting Present.  

Ook in Maassluis staat de Stichting Present Maassluis op het punt van oprichting.

In deze stichting worden groepen van vrijwilligers vanuit bijvoorbeeld de kerk, de buurt of de sportvereniging gekoppeld aan een eenmalig project. Denk bijvoorbeeld aan een stadsgenoot die hulpbehoevend is.

Maatschappelijke participatie

Meedoen in de samenleving.

Om met Arie Slob, fractievoorzitter ChristenUnie in de tweede kamer te spreken: “Als overheid kun je niet eerst burgers op hun verantwoordelijkheid aanspreken en je er vervolgens niet meer mee bemoeien. Als je er zwaar op inzet dat iedereen de arbeidsmarkt op moet en aan de andere kant ook nog verwacht dat iedereen een bijdrage levert aan de “civil society”, dan kom je in een onmogelijke spagaat.”

Dit moeten we goed voor ogen houden. Mensen moeten ruimte hebben om zich op vrijwillige basis in te zetten voor de samenleving. Het idee dat je je alleen kunt ontplooien in een betaalde baan, lijkt ons achterhaald. Het kan en het mag natuurlijk niet zo zijn dat wanneer het dienstverband is beëindigd je als burger stil komt te staan. Ook in het vrijwilligerswerk worden capaciteiten benut en vaardigheden ontwikkeld. Zo is er sprake van een voortdurend leerproces.

Tot zover onze presentatie, bedankt voor uw aandacht.