Maand van de ontmoeting (oktober)
In het kader van de maand van de ontmoeting is Sharon donderdagochtend (6 oktober) bij de Egma (Evangelische Gemeente Maranatha) op de koffie geweest en heeft zij geluncht bij Buurtcentrum De Hoofdzaak. Hierbij een verslag:
Bij binnenkomst in de ontmoetingsruimte van de Maranathakerk kijk ik snel om mij heen. Aan twee tafels zitten mensen koffie te drinken en te praten, maar ik kies voor een tafel met mensen van verschillende nationaliteit. Er wordt kort kennis gemaakt en onder het genot van een kop koffie begint het gesprek met Janine. Zij vertelt als vrijwilliger in de Egma taallessen van Stichting Gave te ondersteunen. Janine wijst in het gesprek naar Lieneke en vertelt dat zij de lessen verzorgt. Ik zie Lieneke terwijl zij zit te praten en te lachen met andere vrouwen. Janine is via Lieneke hierbij betrokken geraakt en vertelt dat het haar veel voldoening geeft.
Lieneke haakt aan bij het gesprek en samen vertellen zij hoe dit initiatief is ontstaan nadat eerdere taallessen waren gestopt. Er wordt gesproken over nieuwe vriendschappen die ontstaan en de steun die zij bij elkaar vinden. Al pratend kom ik erachter dat zij gebruik maken van een zaaltje in de Egma. Samen met de vrouwen zijn ze met het ‘Egma koffiedrinkmomentje’ gestart. De vrouwen zijn enthousiast en praten eerst even bij met elkaar. Vooral in het Arabisch, maar ze worden door Lieneke aangemoedigd om in het Nederlands met elkaar te praten. De ene vrouw is al meer zeker in het spreken dan de ander, maar ze gaan de uitdaging aan. Daarna gaan zij naar hun zaaltje toe.
Er volgt een uitnodiging om een les bij te wonen en voor ik het weet zit ik bij een groep vrouwen aan tafel die Nederlandse taalles volgen. Printjes met verhalen worden uitgedeeld. De les is begonnen. Er wordt langzaam voorgelezen en de groep vrouwen leest mee: “Storm op het meer”. Lieneke vraagt: “Wat is een storm?” Er wordt gereageerd, er wordt aan elkaar uitgelegd wat een storm is. “Alleen in het Nederlands hè”, hoor ik Lieneke zeggen en een ander: “Nederlands is best moeilijk”.
De les wordt vervolgd. Er worden groepjes gemaakt, ook Grace is vrijwilliger en begint met voorlezen, de vrouwen zeggen haar hardop na. Ook andere oefeningen worden er gedaan. Janine zie ik ondertussen met de kleintjes in de kinderwagens rondlopen zodat de vrouwen zich kunnen blijven richten op de les. Het is inmiddels half twaalf, lunchtijd bij De Hoofdzaak! Wat een leuke en bijzondere ontmoeting was dit. Wat een prachtig initiatief dat hier plaatsvindt! Ik had niet verwacht dat mijn ochtend zo zou verlopen! Verrassend leuk.
Bij de schuifdeur van Buurtcentrum De Hoofdzaak aangekomen, staat binnen een vrouw met haar handen te gebaren naar een andere deur. Ik stond blijkbaar bij de verkeerde deur. Eenmaal binnen zie ik verschillende mensen al aan tafels zitten. Een man ziet mij zoekend rondkijken en komt op mij af. We maken kennis. De man staat mij vriendelijk te woord en al snel hebben we een leuk gesprek. Buurtcentrum De Hoofdzaak betekent veel voor hem. Lief en leed wordt er gedeeld en het is de plek waar hij tot zijn recht komt waar hij weer in zijn kracht is komen te staan.
Tijdens het gesprek worden we een paar keer onderbroken, collega’s en bezoekers hebben hem nodig. Bestellingen worden opgenomen, eten wordt naar de tafel gebracht en aan de kok wordt gevraagd of het allemaal lukt. Uiteindelijk vertel ik hem dat ik kom lunchen en ik vraag hem naar hun specialiteit. “Je moet voor het broodje ‘Hamburger speciaal gaan” vertelt hij trots. Na mijn bestelling te hebben gedaan ga ik aan tafel zitten bij een dame en heer. We komen met elkaar in gesprek. Ook voor hen is deze plek erg belangrijk wordt mij verteld. Er wordt gesproken over thema’s als ‘zingeving, mogen zijn zoals je bent en creativiteit’. Nog een derde mengt zich in het gesprek, ook hij is erg blij met deze plek. Het voorkomt eenzaamheid, zorgt ervoor dat ze kunnen meedoen aan activiteiten, geeft ze plezier, maar boven alles: zingeving. Mijn broodje hamburger wordt gebracht. Inderdaad, het ziet er heerlijk uit. Ik geniet en we praten nog even verder met elkaar. Weer bijzondere Maassluizers mogen ontmoeten. Ik ben enthousiast! Wat goed dat deze initiatieven in de stad plaatsvinden. Ik kom zeker nog een keertje terug voor een inspirerend gesprek!
Wat waren de ontmoetingen met andere Maassluizers onder het genot van koffie en lunch bijzonder en mooi!
